Συνοπτική περιγραφή της ζωής και του θανάτου του Κωνσταντίνου Κατσίφα.
Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας, υιός του Ιωάννη και της Βασιλικής Κατσίφα, γεννήθηκε το 1983 εις το μεγάλο Ελληνικό χωριό Βουλιαράτες, του νομού Αργυροκάστρου της Βορείου Ηπείρου. Μετανάστευσε οικογενειακώς εις την Αθήνα σε ηλικία επτά ετών. Εκεί εφοίτησε εις τα νεανικά του χρόνια και ήτο εμπνευσμένος, σύμφωνα με τον πατέρα του από το ηρωικό έπος του 1940 και την αυτοθυσία πλέον των 13,000 Ελλήνων στρατιωτών που εφονεύθηκαν εκεί και πολλοί από αυτούς εθάφτηκαν εις το νεκροταφείο των Ηρώων, στο χωριό του.
Αν και ήτο επιτυχημένος επιπλοποιός εις την Αθήνα, και πατέρας ενός παιδιού, επαναπατρισθη πριν μερικά χρόνια, λόγο της αγάπης του για το ηρωικό του χωριό και τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου.
Εκεί απειλήθη, κληθείς επανειλημμένος εις το τμήμα της Αλβανικής αστυνομίας και προειδοποιήθη ώστε να σταματήσει να κάνει ενδυναμωτικές ενέργειες για την Ελληνικότητα των Βορειοηπειρωτών και να σταματήσει να σηκώνει την Ελληνική σημαία εις το νεκροταφείο των θαμμένων Ελλήνων στρατιωτών του Έπους του 1940, ειδικά την επέτειο του ΟΧΙ, την 28ή Οκτωβρίου. Πάντα, έχοντας νομικό δικαίωμα διότι οι Βορειοηπειρώτες είναι διεθνώς αναγνωρισμένη Εθνική Μειονότητα.
Οι απειλές αυξήθηκαν με διάφορους τρόπους τις παραμονές της 28ης του 2018. Οι απειλές είχαν ιδιαίτερη πειστικότητα, διότι κι άλλοι Βορειοηπειρώτες εφονεύθηκαν για την Ελληνικότητα τους, όπως ο Αριστοτέλης Γκούμας που εφονεύθη γιατί μιλούσε Ελληνικά. Φόνος που ανάγκασε κατοίκους της Χιμάρας να κλείσουν τους δρόμους με διαμαρτυρίες για την καταπίεση τους.
Όμως ο Ήρωας αψήφησε τις απειλές και σήκωσε την Ελληνική σημαία την 28η Οκτωβρίου 1918. Σύμφωνα με μαρτυρίες, απειληθη και ακούστηκαν πυροβολισμοί. Ο Κωνστανίνος έτρεξε στο σπίτι του και πήρε το όπλο του. Βγαίνοντας από το σπίτι του, κατ’ ευθείαν δέχτηκε πυροβολισμούς από αστυνομικούς. Αυτό τον οδήγησε στο παραπλήσιο βουνό. Αστυνομικές δυνάμεις 50-100 ανδρών και ειδικές δυνάμεις σκοπευτών από τα Τίρανα και ελικόπτερο τον πλησίασαν. Στο βουνό, μίλησε με ένα βοσκό. Θα μπορούσε να περάσει στην Ελληνική επικράτεια εύκολα, αλλά γύρισε πίσω, προς το χωριό του. Γιατί άραγε γύρισε πίσω; Μήπως ηρωικά ήθελε, διά της αυτοθυσίας του να μας αφυπνίσει για τον κίνδυνο που διατρέχει ο Ελληνισμός;
Δεν υπάρχει καμία μαρτυρία ή οπτική απόδειξη από την Αλβανική αστυνομία ότι πυροβόλησε ενάντιων τους. Άραγε δεν μπορούσαν οι πάνοπλες ειδικές δυνάμεις και οι αστυνομικοί να τον συλλάβουν χωρίς να τον σκοτώσουν;
Με βάση τους ιατροδικαστές, ο Κωνσταντίνος εφονεύθει με δύο σφαίρες εις την καρδιά από απόσταση περίπου 25 μέτρων.
Αυτό δείχνει ότι μάλλον παραδοθη και μάλλον εκτελέσθη εν ψυχρό. Ο Έλληνας ιατροδικαστής είδε ένα χαμογελαστό πρόσωπο, κι όχι ένα πρόσωπο θυμού που συνήθισε να βλέπει σε θύματα ανταλλαγής πυροβολισμών. Άλλες μαρτυρίες λένε ότι όταν τον πυροβολούσαν φώναξε Ζήτω η Ελλάδα!
Το μεγάλο του έγκλημα ήταν η αγάπη του για τον Ελληνισμό και η ανέγερση της Ελληνικής σημαίας που είχε νομικό δικαίωμα να πράξει οποιαδήποτε μέρα, και φυσικά και την μέρα της Ελληνικής Εθνικής Εορτής της επετείου του ΟΧΙ, της 28ης Οκτωβρίου.
Αθάνατος!
Το εν λόγο κείμενο γράφικε για την Ομοσπονδία Ηνωμένων Λακωνικών Σωματείων από:
Τιμολέων Κακούρος (Πρόεδρος)
και
Ιωάννης Κουταλής (Υπεύθυνος Επικοινωνίας)
Αποποίηση ευθυνών: Βασίζεται σε δημόσιες αναφορές από εφημερίδες, κοινωνικά μέσα, τηλεοπτικές συνεντεύξεις κλπ. Και ενώ πιστεύουμε ότι αυτές οι αναφορές είναι αλήθεια, δεν μπορούμε ούτε να εγγυηθούμε ούτε να είμαστε υπεύθυνοι για τη συνολική τους αλήθεια ή / και αυθεντικότητα.
“Some first photos from the event honoring Konstantinos Katsifas”
From Katsifas Event. Posted by Federation of Associated Laconian Societies on 12/10/2018 (31 items)
Generated by Facebook Photo Fetcher 2
